23 en 24 juli => ziekenhuisbezoek ...

Ha meissie,
Wat gebeurt er toch allemaal... Goed hoe jullie elkaar opvangen. Ik kan me voorstellen dat je even met je gevoel terug geslingerd werd. Wens je vriendin heel veel beterschap en rustig aan wah!!!
Liefs Rob,Judith,Jill en Lenn

Heej Privé zustertje van me!

Potverdorie dat was me wat he! Denken we deze week echt aan het Thaise leven te kunnen wennen krijgen we dit! Ik vond het echt super dat je samen met Ryanne met mij naar het ziekenhuis bent gegaan. Alleen had ik het echt niet getrokken daar.
Echt super bedankt voor alles!

Groetjes de nu weer redelijk gezonde Rian

Ha huisgenootje!!!
Dat was me weer ff en belevenis he!!! Pff... gelullig is het allemaal goed afgelopen!!
Ik heb nu eindelijk ff tijd om bij iedereen wat op de site te zetten, aangezien ik klaar ben met alles en jullie nog niet. Maar ik ga niet meer alleen langs die honden, dus ik wacht ff tot jullie ook klaar zijn.
T heerlijke weekend komt zicht. Dan zitten jullie lekker in Hua-Hin en daarna... Foolmoonparty!! Geweldig. Ik kijk er echt naar uit. Gaan we een feestje bouwen. Dan vragen we wel ff 'n 'stoekplaat' aan :P (als ze die hebben in thailand...)
Alvast welteruste voor dalijk!
Dikke kus

Hier dan het goede berichtje...
Ha huisgenootje!!!
Dat was me weer ff en belevenis he!!! Pff... gelullig is het allemaal goed afgelopen!!
Ik heb nu eindelijk ff tijd om bij iedereen wat op de site te zetten, aangezien ik klaar ben met alles en jullie nog niet. Maar ik ga niet meer alleen langs die honden, dus ik wacht ff tot jullie ook klaar zijn.
T heerlijke weekend komt zicht. Dan zie je je Basje weer!! Kun je lekker genieten!!!
En ook nog met z'n allen naar de Foolmoonparty!! Daar kijk ik echt naar uit!!!
Alvast welteruste voor dalijk!!!

Dikke kus

Ha leeve sies,

Jeetje wat weer ein verhaol, maar waal super um te leaze wie geej der veur elkaar ziet en der staot veur elkaar! geweldig. maar ghad van dich eigelijk neet nagers verwach. de duis heej ok neet anders dan veur idderein zurgen en dichzelf aan de kangk schuive veur angere (dich bus ok belangriek ;))
Bun waal bliej det ut allemaol redelijk good is gekomme. En de bus weer ein ervaring rieker. Ik hoap veur uch allemaol det ge dao de kommende weake neet mier heer hoof, naor die ziekenhuus daor Kin mich veurstelle det ut dao wat angers is as heej. Gerluif det we bliej meuge zien, det we heej woene as se zoeiets kriegs.
Weej bringe morgen Bas en patrick naor Dusseldorf, dus nog ff geduld en dan zuus se diene sies weer ;) Zal zeker nao zoeiets waal langzaam tied were he.
Weej vertrekke donderdaag naaor Bulgarije, dus dan kin t ff deure verudet der weer wat op de site jkumop van os oet, maar zal zeker zurge det ik daor ein internetcafe opzeuk um toch good op de heugte te blieve van dien verhaole en gebeurtenisse.
Geniet van de weake met Bas, Patrick en Pap en we spreake os weer en leas ut weer

Vuul leefs en ein dieke kus Fleurtje

Leeve meid,
Dit zien neat de leukste ervaringen nea, maar wal iets um noeits te vergeate.. Ik dink wal desse se heejdoor (en natuurlijk ook door alle andere ervaringen) unne huule moeie band op bouws..
Dieke knoevel!

So zeg wat 'n verhaal.. Wat super van och det ge klaar stond veur Rian, voor iedereen even schrikken, maar gelukkig kinne ze in Thailand ok minse beter maken, maar kins beter in nederland in het ziekenhuis liggen kums se mich tenminste nog tegen haha.. Bin ok weer aan het werk gister weer veur 1e dag gewerkt, now weer nachtdiensten.
Succes met alles sies!
Dikke kus Han. Ok 'n dikke kus van Jeroen

Ha zuster clivia,

Waat ein avontuure dao wiet weg! Zien spannende verhaole en leuke foto's; we kinne nix anders dan dinke det geej eine super gave tied heb...

Geneet d'r van en weej halde de site in de gater!!

Dieke knoevel,
Robbie & Janneke

Ha dich,

Wat makse toch allemoal mei. Zeker ff schrikke t ziekenhoes avontuur!gelukkig is t allemoal good gekomme!In idder geval super um te lease watse allemoal meimaks en beleefs!Geweldig!geniet der nog good van en kblief dich volge meissie!
dieke knuffel van Kim W.

he zustertje,
maar wat een verhaal, ik hoop dat nu alles goed is, groetjes uit en Velden en....
alles kump goad!

Hey babe, de afgelopen dagen waren heftig door alles. Maar nu op de universiteit hebben we tijd zat om uit te rusten (tot vanmiddag), en het weekend staat alweer voor de deur. Dan zie jij je mannetje weer! Na het weekend zie je ons weer en gaan we met z'n allen naar de Fullmoonparty! We zullen Thailand maar eens onveilig maken ;)

Byebye kus

Ha Marij,

Zo, het ziekenhuisbezoek hebben jullie gehad. Dus dat hoef je in Thailand niet meer mee te maken! Zo kun je het maar het beste bekijken he ;-). Wat lief dat Ryanne en jij mee naar het ziekenhuis zijn gegaan en zo goed hebben gezorgd. Lukt het het omschakelen naar lesgeven een beetje? Veel succes nog! En geniet van het weekend en de fullmoonparty! Ben benieuwd naar je volgende verhalen...

X Femke

Heej zusje!
Ut ierste wat be os opkwaam waas det dr iets met dich gebeurt waas, ut wa fkes schrikke maar gelukkig is het good aafgelaupe! Heej is alles nog perfect, ik had dich nog gesms maar allein op dien NL nr: neet zoe slim...
We hebben gister nog op ein quad gecrost!

Amuseer dich en suc6 dieke kus Nies en Roel

Marijke, super meid wat je voor onze dochter gedaan hebt, klasse meid een dikke kus hiervoor van ons.
Het was voor ons een hele geruststelling om te horen dat jij en Ryanne bij haar bleven, continu... bedankt bedankt het doet ons goed om te horen dat jullie er zo voor elkaar zijn want wij zjn ver bij haar vandaan maar op dat moment voelde het of het nog verder was wij konden er niet heen, maar jullie waren er.
Nou vanuit Kreta de groetjes van ons

Lieve papa en mama van Rian,

Jullie hoeven me niet te bedanken. Het is niet meer dan normaal om ervoor elkaar te zijn! Jullie dochter is weer voor 95 % opgeknapt!

Ook alle anderen, bedankt voor alle lieve berichtjes ... Over 1.5 dagje genieten van een lang / verdiend weekend (zaterdag t/m woensdag.

Op dit moment is Basje al aangekomen in Thailand, whaa ... Alleen ik zie hem pas morgen, en dat is toch wel heel raar!

Maar, ik heb er mega veel zin in!

Ik houd jullie op de hoogte!

Xus

Hej Malee,
Even een kortje mededeling;
De nagellak was niet voor nix maar 20 cent. die op mijn vingers zit is er al weer half af, terwijl het er nog geen dag op zit...
Hoe is je sportdag???? Lekker warm :P?
Ik zit me te vervelen in mn vele tussenuren hier. Ik ben aan het wachten tot iedereen gaat eten, want ik heb honger, voor de verandering.
Doei
Kus

Hoi Marijke,

We weten al dat je mannetje in Bangkok zit en al geniet van een cocktail en een geweldig uitzicht maar wat nog belangrijker is hij zit ook al heel dicht bij jouw. En na zo'n week die met de nodige hobbels begon lijkt ons dat een geweldig vooruitzicht want dat heb je wel verdiend na de wat moeilijkere ervaringen die je ook hebt opgedaan. Ook voor de anderen is dat natuurlijk geen pretje maar gelukkig is alles weer goed gekomen. Tom en Fleur zijn inmiddels ook gezond en wel in Bulgarije aangekomen en gaan genieten van de warmte en veel zon die in ons Hollandse maar niet echt wil komen. Soms lijkt het meer herfst dan zomer. Zoals we kunnen lezen zit bij jullie alles snor en jullie zijn een hecht team wat bergen kan verzetten. Meiske heel veel goeds en plezier en we lezen en zien de ervaringen met spanning weer tegemoet. Doe iedereen de groeten veel liefs en kusjes vanuit Lomm - Pays Bas

Ha lieverd,
geniet ervan samen met Bas! Een dikke kus vanuit hier en denk aan die rugzak ;-) die neemt niemand je meer af!!!!!
Liefs van mij!

Ha Marijke,

Wat een avontuur ! Zo leer je in iedergeval ons luxe Westerse leventje als je straks terug bent extra te waarderen. Wat geweldig dat jullie er zo voor elkaar zijn.
Geniet ervan dat Bas er nu is. Doe hem en Alex de groeten van ons.

Hier is het nog rustig. Bedankt voor je lieve kaartje.

Ha lieve sies, heel veel plezeer met basje en patrick de komende weekenden.. Vanavond full moon party of eigenlijk now al met tijdverschil! Heel veel plezier! Geniet van elkaar! Hele dikke kus han en jeroen

Ha marijke.
Hoe is t bij jullie?
Hier is alles goed..
Bas zal inmiddels wel bij jou zijn,
dus wensen we jullie hele leuke dagen samen!!!!
X uit het mooie tegelen... ;-)

“De eenzame fietser” maar dan niet eenzaam en 6x door Cha-am:

Na de afgelopen week had ik de hoop dat het wat rustig zou worden.
Dat er een soort van ritme. Ook een soort basis rust na de hectische eerste weken.
Helaas voor Rian en Paul werden ze beide na het weekend behoorlijk ziek.
Waarschijnlijk het eten maar ook de zon. Verbazing over het feit dat je kunt verbranden zonder in de zon te zitten. Tja het leven is gelukkig nog vol verrassingen. Even groot was de verrassing, voor Rian het meest vervelend natuurlijk, dat ze uiteindelijk naar het ziekenhuis moest. Heel vervelend voor haar maar het liet maar weer eens zien hoe deze groep een echte groep/team is geworden. Meteen alle hens aan dek en zorgen voor elkaar. Fantastisch!

Maar er waren natuurlijk ook voldoende leuke dingen. Het samen slapen is waarschijnlijk na dit weekend afgelopen. Ik ben niet zeker of jullie dat niet gaan missen. Het is toch wel gezellig met z’n allen op een kamer.. Een beetje het gevoel van een pyama-party??
Nou als ik ze terug zie komen na een dag werken hebben ze zeker geen zin meer om te feesten. Werken is hier toch heel anders dan thuis. Na het werk in Nederland heb je nog zin om van alles te doen. Hier heb je eigenlijk alleen nog maar zin om te gaan slapen. Des te knapper dat er nog zoveel gedaan kan worden. Geen airco in de klas, geen airco in de kamer alleen in de slaapkamer. De hitte kan je behoorlijk uitputten. De nachtelijke, ongewilde conversaties en acties, omtrent imaginaire beesten die van het plafond komen spreken boekdelen. Het heeft invloed op je dat is zeker. Maar ook verrassende combinaties van personen die in de droom van de derde weer verrassende dingen doen.
Cryptisch nou ja voor de ingewijden niet en daar gaat het tenslotte om.

Dan is daar de Thaise mentaliteit. Jullie weten nu al dat het vaak is:
“ja zeggen – nee doen!!” Ja zeggen op elke vraag maar er geen moer van snappen.
Voorbeeld: “Where is the teaching material?” Antwoord: YES!”
Misschien is dat wel het lastigste. Je bent zo enorm op jezelf aangewezen en probeert, want zo zijn wij nu eenmaal, je aan te passen en mee te denken. Het blijft knap dat jullie daar zo goed mee omgaan. Deze competentie is in elk geval heel goed ontwikkeld als jullie weer terug- komen in Nederland. De scholen en de kinderen mogen blij zijn dat jullie er zijn en met zoveel inzet werken. Ook de vorige groep komt vaak ter sprake.
Eefje, Elina, Marion, Sanne en Tanya zitten nog vers in het geheugen.
De scholen worden vaak nog aangeduid met de school van …..

Het eten is een andere kwestie. Daar zijn de verschillen heel groot. De smaakbeschrijvingen zijn ook niet mis. Van “Alles smaakt hier naar chloor.”, “Ik eet wel maar niet omdat ik het lekker vind.”, “dat lijkt wel kauwgum” tot “doe maar wat het smaakt altijd wel”. De omzet van “fried rice” met een dubbel omelet” is dramatisch gestegen in de omgeving van Cha-am.
Incasseringsvermogen dat hebben jullie inmiddels wel genoeg bewezen.
Als je onder deze omstandigheden op de been blijft dan verdien je eigenlijk al een lintje.
De omstandigheden in het huis zijn verre van ideaal maar daar blijven we aan werken.
Afhankelijk van de plaatselijke vertegenwoordigers malen de Thaise molens hier heeeeeeel langzaam. Maar hierbij krijgen we ook te maken met het feit dat de Thai een enorm angst voor gezichtsverlies hebben.
Mr. Suthipong, een schat van een vent die werkelijk alles doet, evenals Mr. Sayan, waren bereid de eigen beurs te trekken om de airco te betalen. De directeur had het budget goedgekeurd maar de budgetbeheerder zei nee. Het huis lag net buiten grens van het operationeel gebied van “Education office area 2”.
Dus ze mochten hem niet aanschaffen. Ze beloofde tijdens de eerste meeting dat alles in orde was. Grote problemen dus. Tijdens een gesprek dinsdagmiddag bleek dat ze aan het overleggen waren hoe het allemaal te betalen. Dan maar zelf, uit toch al lage salaris, maar gezichtsverlies is helemaal onacceptabel.
Mijn verbazing was groot toen tijdens de eerste ontmoeting toch een soort salaris werd geregeld. Jullie ruimhartigheid blijkt nu ook weer omdat jullie meteen de rechten op die betaling opgeven en er zo voor zorgen dat het een en ander wel geregeld kan worden. Zonder dat de beide heren in verlegenheid gebracht worden.

Dan is daar nog het avontuur universiteit. Zelf ik ben hier toch enigszins verrast. Ik had gedacht dat de organisatie hier toch wel wat beter zou zijn. Het lijkt alsof de rechterhand niet weet wat de linkerhand doet. Als je dan jeuk hebt weet geen beide waar en of te krabben. Nou woensdag was het wel vervelende verrassing. We hadden alles klaar. Stonden klaar voor de volgende lesdag. Zelfs Rian, dwars door loomte, beetje duf en volgens mij nog niet helemaal fit, stond te popelen om aan de slag te gaan. Nou dat is dan balen. We zijn inmiddels 5 weken ver In het programma en eigenlijk ook nog nergens. Afwachten en kijken wat er gaat gebeuren. Maar we hadden besloten dat we stekker eruit trekken als het middagprogramma weer mis zou gaan. Misschien iets te hard maar het kan niet zo zijn dat we blijven incasseren. Ik blijf vriendelijk maar wel duidelijk. Gelukkig was dat allemaal positief en hebben de collega studenten hun best gedaan er voor ons iets moois van te maken. “To be continued”

De “stapelaar”
Het woord bestaat niet maar ja dat mag de pret niet drukken. Jullie weten waar ik het over heb. Zoals we opmerkten aan de tafel bij de Ier, genietend van het kaasplankje of was het toch de kaas. Je ziet langzaam de eigenheden en karakters ontwikkelen. Iedereen krijgt in het geheel en de groep zijn eigen plaatsje.
Belangrijk is dat jullie elkaar de ruimte geven. Ik zou bijna karakters uit kunnen spellen maar dat doe ik niet. Een van de groep heeft al een eigenaardige tic ontwikkeld.
Stapelen. Zijn/haar lust en z’n/haar leven. Ik verklap nog niet wie het is dat komt later wel. Maar alle gekheid op een stokje en de gekken ook natuurlijk.
Confusius zei al: “Zelfs de langste en de zwaarste reis begint met de eerste stap!”
Nou complimenten de eerste stappen zijn gezet. Het zwaarste heb je achter de rug.
Nu komen de weken dat de familie/vrienden op bezoek komen. Of misschien niet maar voor de betrokkenen is dat geen probleem.

Veel succes en geniet van de komende dagen. “Full moon” op Koh Samui en lekker een paar vrije dagen. Ik kan jullie nu al zeggen dat op 7 augustus Erik Boer, de plaatsver-vangend ambassadeur, officieel op bezoek komt. Een mooi gebaar en een waardering voor jullie werk en al jullie voorgangers. Ook Sanne, Elina, Tanya, Eefje en Marion kende hij nog. Ondanks het feit dat hij ze nooit had ontmoet. Hij zal minimaal 2 scholen bezoeken en jullie aan het werk zien. Mirko de Ponti komt waarschijnlijk ook mee.
Hij heeft jullie allemaal ontmoet en Erik vertelde vandaag dat onderwijs hoogste prioriteit heeft bij de ambassade. Dus het bezoek past uitstekend in de recente ontwikkelingen.

PS Jullie zien fietsen op die iets te kleine fietjes is toch wel een foto waard. Zet er eens een op jullie site. Jullie thuis begrijpen het waarschijnlijk niet maar de standaard Thaise fietsen zijn nou niet meteen geschikt voor grote Europeanen. Kijk zelf maar eens!!

Groeten en geniet ervan,
John `de stapelaar` van Lare

Van “Volle maan” en “Twee emmertjes water? halen” en “We zijn al op de helft!!”

Tja, het gaat allemaal zo snel. Als je aan het werk bent, en plezier hebt!!
Maar niet altijd natuurlijk. Laten we beginnen bij het begin. Na twee weken radiostilte van mijn kant, vanwege een korte vakantie in Pattaya, hier deel 4 van de weekverslagen.

Het is de tijd van bezoek. Bezoek van vriend, vriendinnen, familie en anderen. Dat lijkt een geweldige tijd maar is ook altijd moeilijk. Je bent eigenlijk net in een goed ritme en dan ….
Je hebt een leuke tijd met je bezoek maar weet ook dat je binnenkort weer afscheid moet nemen. Zo kun je er natuurlijk ook naar kijken. Maar het plezier en de leuke tijd zal zeker overheersen. Dat weet ik zeker. Ook de minder leuke kanten van het leven komen voorbij.
De onverwachte dood van een oom. Een ernstig zieke opa. Wat doe je dan??
Ga je naar huis omdat je weet/denkt dat iedereen dat eigenlijk verwacht? Zeer lastig.
Maar ook hier is de groep belangrijk. Samen kom je er wel uit. Praten met familie en vrienden.
Is er dan helemaal niets leuks??

Jawel natuurlijk wel. “Multi-tasking”
Je leert bijv. heel veel over jezelf. Je komt er achter dat je, ondanks alle verhalen dat vrouwen veel intelligenter zijn dan mannen omdat ze zoveel dingen gelijktijdig kunnen doen, dat je niet “multi-tasking” bent. Zelfs de eenvoudigste SMS krijg je niet voor elkaar tijdens een gesprek. Gelukkig dat deze eigenschap geen voorwaarde is voor een succesvolle carrière.

Waar is …… toch?
De “full moon party” was wel een speciale belevenis geloof ik. Veel verwachtingen en teleurstellingen. Veel XTC, waar jullie gelukkig niets van genomen hebben, drank en vooral niet alleen naar de wc gaan want als je elkaar kwijt raakt zie je elkaar nooit meer terug.
Je maakt foto’s en als je die dan terugkijkt denk je: “Hé waar is …… nou!!??”
“Ik sta bijna nooit op de foto, roept iemand? Waar ben ik dan geweest?”
Tja, en dan zie je ook nog dingen op de foto’s die je eigenlijk niet wil zien. Maar ja dat maakt allemaal niets uit als het maar gezellig is geweest. En dat was het wel!!
Twee emmertjes ….. halen is dan ook letterlijk te nemen. Er werd gedronken uit de emmer.
Gelukkig heel veel ijs en een mixdrankje is dan niet zo gevaarlijk.

Het slapen is zo’n ander item.
Na 3 weken is eindelijk de badkamer in orde. De airconditioning is gemaakt en wat schets mijn verbazing!!?? Ze slapen nog steeds met z’n zessen op een kamer. Het is zo gezellig is het antwoord. We zijn het zo gewend. Maar ja als je zo verschillende tijden hebt van opstaan en zo verschillend bent in het ritueel van opstaan is het het overwegen waard.
Maar ja ik had het wel verwacht. Geen probleem.

Deze is een korter verslag want ik ben er niet geweest maar de komende dagen zal het weer als vanouds zijn. Morgen ga ik weer en gaan we de laatste weken in.
Voor mij de laatste keer in Cha-am, voorlopig tenminste. In oktober ben ik terug. Voor een evaluatie. De studenten hebben dan een certificaat voor het werk aan de RUP en dat verdienen ze dik en dubbel.
Morgen gaan we Polka dansen. Dat zal wat worden en woensdag gaan we de Nederlandse polka dansen met Thaise studenten. De foto’s zullen jullie wel zien op de sites

Groeten uit Bangkok en welterusten.
John (geen emmertjes) van Lare

PS Marijke veel sterkte, het zal wel even zwaar zijn. Maar je vrienden trekken je er wel doorheen.

Sterkte!! John

De “spreukentijd” en “Hans en Grietje” maar dan anders!

Tja en daar is het dan! Ineens is het einde van de gezamenlijke tijd aangebroken.
We hebben samen gewerkt vanaf medio februari. Zijn begonnen met de eerste bijeenkomst, daarna besluiten of je wil gaan en tenslotte de bijeenkomst met de ouders en het voorbereiden van het lesprogramma.
Allemaal momenten waarop je opnieuw moet besluiten dat je dit wil. Ik blijf het knap vinden.
De grote stap in het ongewisse, je weet natuurlijk iets van de anderen maar toch.
Ik wil dan nog wel eens met wat spreuken gooien maar die dekken nooit de lading.
De meest gebruikte in het kader van deze stage:
”De vis zal het water pas waarderen als hij op de viskar ligt!”
Dat is echter wel een spreuk die op jullie allemaal wel heel duidelijk van toepassing is.
Jullie kennen dit land en het onderwijs systeem niet en weten niets, nu inmiddels wel natuurlijk, van dit land en de mensen. Je begint te verlangen naar de vertrouwde dingen van thuis maar ook weer niet. Deze spreuk heeft vooral betrekking op het onderwijs.
Ook de tweede veel gebruikte spreuk is wel heel toepasselijk:
”Zelfs de zwaarste en langste reis begint met de eerste stap!”.
Beide spreuken van Confusius een wijsgeer uit het oude China, maar heden ten dage niet minder waar. Jullie zijn die reis begonnen en wat knap is, en nu voor de laatste keer, is jullie improvisatievermogen, doorzettingsvermogen en groepsgevoel. Allemaal zeer waardevolle competenties voor een leerkracht. En dat jullie leerkrachten zijn hebben jullie voor mij, en alle mensen hier, al bewezen. Het “laatste avondmaal” was heel, tja hoe noem je dat nou, indrukwekkend. Zoals als enkele malen geschreven heb ik meer contact gehad met jullie dan met alle andere studenten die hier zijn geweest. Mede door het programma op de universiteit natuurlijk maar toch had ik het gevoel een deel van het programma te zijn.
Niet alleen maar de voorbereider, de Fontys vertegenwoordiger, de reisleider maar een deelnemer. Dat gevoel was goed. De eerste week samen Bangkok en Thailand ontdekken.
Daarna de scholen bezoeken, niet allemaal natuurlijk, en het overleg met de directeuren.
Het begin van de stage maar niet het einde van de ontdekkingsreis.

Maar nu toch even wat andere zaken die de laatste week aan de orde kwamen.
Kijk sprookjes kennen ze hier niet maar vanaf de laatste week is het begrip “Hans en Grietje” wel een begrip. Broodkruimels kennen ze niet het zullen hoogstens rijstkorrels zijn die echter door de zoekende wel lastig gevonden zullen kunnen worden. Maar als je midden op de kruising van de hoofdweg tussen Phetchabuiry en Hua-in ter hoogte van Cha-am getuige had willen zijn van een replay van een deel uit “Hans en Grietje” was dat mogelijk geweest.
Alles toch anders dan de oorspronkelijke versie het bedoelde maar het gaat tenslotte om spoorzoeken. Gewoon ondergoed maar ook strings, ander wasgoed, lachende taxichauffeurs en een gefrustreerde student zijn de ingrediënten van deze variatie op het sprookje.
Spoorzoeken maar dan toch echt anders dan de bedoeling was en het tanende vertrouwen in kartonnen zakken. Maar hoe los je dat op?? Gewoon oprappen, je rode hoofd verstoppen en vloeken op z’n Nederlands want dat verstaat toch niemand.
Een ander opmerkelijk feit is dat we een echte recordhouder in ons midden hebben.
Jullie denken wel waar heeft hij het nu weer over. Jullie, de lezers, kennen de wc’s hier niet.
Ik heb zelden wraakgevoelens mbt mensen maar degene die deze wc’s heeft uitgevonden die men in Thailand nog altijd, naar mijn mening veel te veel gebruikt, moest men vierendelen, vervolgen en veroordelen, zelf geen andere wc gunnen en dezelfde vernederingen laten ondergaan die wij, als niet zo flexibele medebewoners van deze aarde, al jaren ervaren als we gebruik moeten maken van deze wc’s.
Een volzin die je misschien wel twee keer moet lezen maar het klopt wel. Maar een van de studenten is een wereldkampioen in “niet” naar de wc gaan. Al jaren werk ik aan mijn eigen record. `100 meter stilliggen aan het strand` en dat is een opgave maar deze recordpoging kent zijn weerga niet. Het is lastig een hele dag niet naar de wc gaan dat zal ik je wel vertellen.
Als je daarbij ook nog volledig afhankelijk bent van een rijst en ei dieet dan heb je het niet gemakkelijk.

Jullie begrijpen wel dat ik geen namen kan noemen. Privacy is in dit geval heel belangrijk.
Ik zal jullie, lezers van deze sites,op de hoogte proberen te houden van de uitkomst.
Mochten jullie willen helpen is het misschien zinvol obstipatie spreuken te zingen tijdens een dans om de boom in de tuin. Ben wel voorzichtig. Er zijn ook weer studenten die last hebben van verstopping en diarree. Dus wel even de naam noemen van degene die moet verstoppen en niet de verkeerde een verstopping toewensen. Dan poept ze de komende jaren niet meer.
Maar genoeg van deze vulgariteiten en ontlastingsproblematieke situaties.

Vier van jullie hebben het laatste studiejaar voor de boeg. Gelukkig hebben we een begin kunnen maken met de zaken die ik verwacht en die jullie mogen verwachten van mij, op het terras van een restaurant op de beachroad van Cha-am. Een opmerkelijke plaats maar die is dan ook voor opmerkelijke mensen.
De andere twee zijn klaar met de studie, hebben veel beroepskansen laten liggen om dit avontuur mee te maken. Knap hoor in een tijd dat de banen niet voor het oprapen liggen.
Ik ben natuurlijk wat jullie allemaal betreft iet wat bevooroordeeld. Gelukkig maar!!

Heel veel plezier en geluk de komende weken. Geniet van jullie vakantie. Maar weinig mensen weten dat jullie de hele zomervakantie en veel geld hebben geïnvesteerd om hieraan mee te kunnen doen.
Ik wil hier ook wel even Lindsay van Dalen noemen want die zit in Suriname. Helemaal alleen en geheel zelf verantwoordelijk. Zij heeft steun van haar vriend en zijn familie.
Maar doe het maar eens!!

Gemma, Marijke, Paul, Paulien, Rian en Ryanne bedankt,
Gemma, Marijke, Paul, Paulien, Rian en Ryanne bedankt
Gemma, Marijke, Paul, Paulien, Rian en Ryanne, Gemma, Marijke, Paul, Paulien, Rian en Ryanne, Gemma, Marijke, Paul, Paulien, Rian en Ryanne bedankt.

Toch “bekt” het liedje zo toch niet echt lekker. Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar toch echt BEDANKT!!

John