Weekend Koh Samet

Hallo allemaal,

Bij deze mijn verslagje van het weekend Koh Samet. Veel leesplezier.

Vrijdag begon dan ook het weekendje. Na 2 leuke lesdagen op de secondary school en een spy op de achterbank van het autootje van Mr. Sayan, zaten Ryanne en ik om 16.00 uur in een busje richting Bangkok. En wat waren we al trots, want we hadden zelf de bus geregeld haha … We schrokken wel van het busticket, 3 euro voor een 3 uur durende VIP busreis ….

Rond 7 uur kwamen we dan ook aan in Bangkok Tjsaa, en daar sta je dan. Op zo’n moment moet je heel veel vertrouwen hebben in de mensen om je heen, want 2 meiden willen toch wel veilig aankomen in hun hotelletje. Na een korte discussie met een aantal taxi chauffeurs begon ons taxiritje! We voelden ons net een deelnemer van Peking express en Wie is de mol. Een paar uur geleden sta je nog voor je klasje, en nu rijd je ‘alleen’ in een taxi rond in de miljoenenstad Bangkok. En opeens zien we dan ook de naam Tongtara staan. Huh, is dit echt ons hotel, ligt dit aan een brug …. Hmm … We beginnen toch wat te twijfelen en hopen maar dat er geen 2 Tongtara hotels in Bangkok liggen. Maar nee, gelukkig valt het allemaal mee en mag ik 5 minuten later mijn vriendje weer omarmen! (en wat blijkt, er waren wel degelijk 2 Tongtara hotels, haha, dus geluk gehad)! Die avond hebben we ons laten verwennen met roomservice, en zijn we op tijd naar bed gegaan. Want de volgende dag ging om 5.15 uur de wekker. Hmm, heerlijk vakantie …

Met de slaap nog in de ogen vertrokken we dus naar het treinstation. Want hier kwamen pap en Jan met de nachttrein aan uit Chiang Mai. 1 uurtje later dan gepland, de trein had vertraging, reden we richting het vliegveld. Onderweg hebben pap en ik nog even goed gepraat en ons hart gelucht. En toen was het moment aangekomen van afscheid nemen. En dat was toch wel even heel moeilijk. Want hij gaat terug en ik blijf hier. Hij sluit aan in een mega lange rij om in te checken en wij gaan verder met onze reis. In de auto besef ik dat het maar misschien goed zo is. Ook in Nederland kan ik nu niet veel doen. Ze zeggen dat alles met een reden gebeurd. De reden dat ik hier blijf is denk ik dan ook dat ik aan mezelf moet laten zien dat ik dit kan. En ik kan dit!

Want eenmaal in het resort aangekomen begint het vakantiegevoel toch wel te komen. Maar goed ook gelukkig! Het huisje is echt leuk, ik ben blij dat Bas dit zo goed geregeld heeft! Voor iets meer centjes hebben we toch een erg mooi verblijfje! Iedere cottage heeft zelfs een schommel, echt geweldig! Na een duik in het zwembad, besluiten we wat eten te bestellen. Patrick grapt nog van ‘ze zullen het eten toch niet met een golfkarretje komen brengen’ en wat blijkt: ‘ze komen het echt met een golfkar brengen’. Whaaa …. Nu voel ik me echt prinses Diana want ze rennen voor je. Je ontbijt aan het witte stand, tussen de palmbomen. Je laat je verwennen met een massage. Je bestelt verse ananas vanuit je strandstoeltje …. Echt genieten! En als dan ook nog de zaterdagavond echt geweldig is, maakt dat je vakantiegevoel wel compleet. Want wat blijkt, dichtbij het resort liggen allerlei leuke strandtentjes. We zijn dan ook gaan zitten bij een geweldig eettentje met live muziek. De sfeer was geweldig, en als ze dan ook nog Heaven zingen voor Bas en mij en Bed of Roses voor Luuk en Ryanne dan kan onze avond niet meer stuk!

En ook de zondag stond in het teken van relaxen. Boekje lezen, slapen, zwemmen in de zee, en …………… parasailing! Ik kan nog steeds niet geloven dat ik dit gedaan heb, maar ik heb dus echt, samen met Ryanne, aan een parachute gehangen achter een speedboot. Vervolgens is Patrick alleen de lucht in gegaan, en daarna Bas. Jan hadden we ingehuurd voor foto’s te maken en te filmen haha! Het was een geweldig ervaring. Ik heb onbewust mijn buik en beenspieren getraind omdat ik echt in het tuigje hing i.p.v. zat. Maar het was het achteraf allemaal wel waard. Nadat de misselijkheid en rugpijn gezakt was, was ik trots op mezelf dat ik dit gedaan had. Weer een ervaring erbij! De zondagavond hebben we wat gegeten op het resort, omdat het aan het regenen was, en hard! En tsjaa, en toen zat het weekendje erop. Na een lange reis met boot, privé bus en bus kwamen we maandagavond weer aan in Cha-am. Nu zijn we weer hard aan het werk. Het schoolverslag volgt nog. Gisteren is zelfs de ambassadeur op bezoek geweest whaa …. en vrijdagavond ga ik mijn laatste weekendje met Bas tegemoet, snik ….

Maar, ik hou jullie op de hoogte!
Tot snel!

Xus Marijke